Szlak Dolnośląskich Zamków i Pałaców – syntetyczna charakterystyka szlaku

Przewidziany dla zmotoryzowanych turystów Szlak Dolnośląskich Zamków i Pałaców wykorzystuje jako główny motyw wyjątkowe nagromadzenie na terenie województwa dolnośląskiego (czyli w historycznych regionach Dolnego Śląska, Ziemi Kłodzkiej i wschodniej części Łużyc Górnych) zabytkowych rezydencji i ich ruin.

Duża liczba obiektów na szlaku (68) pozwala poznać zabytki z różnych okresów (od 2. poł. XII po 1. poł. XX w.) i różnych typów – jeśli chodzi o usytuowanie (zamki górskie i nizinne, rezydencje zlokalizowane w miastach i we wsiach), osobę fundatora (monarsze, książęce, możnowładcze, rycerskie, mieszczańskie, a niekiedy należące do instytucji kościelnych), typ i funkcję obiektu (zamek, dwór, pałac miejski, pałac, willa).  Są wśród nich przykłady obiektów dobrze zagospodarowanych (pełniących funkcje mieszkalne, hotelowe, ale także prawidłowo zabezpieczonych trwałych ruin), jak i obiekty w trakcie remontu, albo mniej lub bardziej zdewastowane i nadal niszczejące, aż po niemal całkowicie zanikłe, rozpoznawane archeologicznie.

Szlak nie ma charakteru liniowo wyznaczonej drogi. Jest to zbiór rozrzuconych po Dolnym Śląsku 68 punktów, które turysta może w dowolny sposób wybierać i łączyć, układając program wycieczki.

Długość całkowita szlaku: nie dotyczy

Inwentaryzacja szlaku: nie dotyczy

Możliwość przebycia danego szlaku

Do poszczególnych obiektów najwygodniej dotrzeć samochodem (niekiedy z krótkim dojściem pieszym) lub rowerem, wówczas można je dowolnie łączyć, ale do poszczególnych miejscowości na szlaku można także dotrzeć komunikacją autobusową.